Parttime loper, parttime trainer, parttime organisator (o.a. VICTORS CUP, Limburgs grootste loopcriterium).
Op 8 augustus 2017 sneden ze mijn achillespees over na jarenlange miserie. Dat parttime loper zijn is een half mirakel én eentje om van te genieten. En dat doe ik dan ook.
Het Grote Doel was mijn eerste marathon (Valencia, 2h58'47). Na Parijs (2h51'54) wordt het volgende doel 'breaking 2h50'. En Joris onder de 3h30 krijgen ook.

Kan je hardlopen léren leuk vinden? Jarenlang ontbrak het aan doorzettingsvermogen om het antwoord op die vraag te zoeken. Een occasionele opflakkering, dat wel. Maar zonder plan, simpelweg op goed geluk. Twee maand gedwongen stilzitten, ophopende kilo’s en een tweede kind in aantocht zorgden voor de déclic.
Mijn doel? Drie keer per week opbouwen richting een eerste persoonlijke finale: de halve marathon. En dit proberen te combineren met een gezin van vier plus hond. No way back, wish me luck.

Het klassieke voorbeeld van de loper op latere leeftijd. De combinatie van stoppen met voetballen, de voorliefde voor eten en drinken, het bouwen van een huis en de creatie van 2 geweldige zonen, zorgde voor een hoop extra kilo’s.
Van de beginnende loper met overgewicht naar verslaafde marathonner op 2 jaar tijd. Het grote doel: eindelijk sub 3.30 pakken op de marathon.

Een paar jaar geleden was ieder excuus goed om niet te moeten lopen. Herkenbaar, niet?
Vandaag de dag offer ik veel op om te kunnen lopen. Met mijn 4de marathon (Valencia 19/11/2017) deed ik extra ervaring op om later toe te treden tot het clubje van de sub 3.30'ers.
Hopelijk werpt ITB dan wel niet meer té veel roet in het eten, want 2017 was geen leuk jaar. 2018 kan enkel maar beter zijn en worden!